من هرچی و هرجور فکرمیکنم میبینم من مسائل روان شناسی رو بیشتر از هرچیزی دوست دارم .وقتی مریض میبینم چیزی ک نظرمو خیلی جلب میکنه و دوسدارم برم توش کندوکاو کنم ، روان ه بیمارم هست نه مسائل جسمانیش .هر مریضی با هر مشکلی .
ولی من توی روانپزشکان مون حس میکنم بیشتر ب مسائل تاثیرات جسمانیه روان و دارو درمانی فوکوس میکنن تا روانکاوی .نمیدونم علتش چیه .شایدم اشتباه میکنم .هرچی هست از دوره‌ی دستیاری روانپزشکی اصلا خوشم نمیاد .حتی بدم میاد .
اصن حس میکنم از درگیر مسائل جسمانی مریض شدن بدم میاد.این دارو رو فلان علائم مریض اثر داره .این ازمایشش مختله ینی فلان اتفاق افتاده .نمیدونم عکس گرافی قفسه سینه اش فلان مسائلو مطرح میکنه
میدونی همین مسائلی ک میگم بدم میاد رو یاد بگیرم مسلما خوشم میاد و لذت میبرم ازش استفاده کنم ولی ب قول بوگول ادم هر چیزیو یاد بگیره حس میکنه اون مسیله رو دوسداره و از بکار بردنش لذت میبره ولی فقط وقتی میفهمی‌چیو واقعا دوسداری ک دنبال اون چیز بری .ینی اگ از سر علاقه (مهمه علاقه .چون یه وقت مجبوریه .یه وقت سر مثلا نمره است ک اینا علاقه بحساب نمیان) ب اون چیز بری دنبالش براش تلاش کنی ینی دوسش داری .
من نمیدونم نهایتا چه رشته‌‌‌ای میرم ولی میدونم هیچکدومش ب جز روان نمیرم .ینی یا اصن نمیرم یا اگ برم روان پزشکی رو میرم .خلاصه بگم که من ادامه‌ی کار و زندگیمو بهر صورت در هر رشته و زمینه ای بیشتر در مسیر کندوکو در روان انسان سیر خواهم کرد .
میدونی من ازوناییم ک دوس دارم علم تولید کنم تا که فقط استفاده کننده باشم (اینو الان فهمیدم) .دوسدارم خودم بفهمم تا که یکی بهم بگ باید اینکارو کنی اونکار نکنی اینو بگی اونو نگی .شاید واسه همینه ک از الان راضی نیستم .همه پزشکا فقط چیزیو ک تو مقالات و کتابا خوندن ینی دیگران کشف و تحقیق کردن و ب نتیجه رسیدن رو سعی میکنن یاد بگیرن و بخونن و با ابهت و غرور و افتخار ازینک ما خیلی بلدیم خیلی با سواد و بلند پایه ایم ، بهت یاد بدن .ولی ب نظر من وقتی بلند پایه‌‌‌ای ک خودت کشفش کنی .تازه لذت بیشتری هم داره . هرچند اینک یافته‌های دیگران و بخونی و بتونی بفهمی‌و یاد بگیری هم خودش مهارت میخواد و کار کمی‌نیست .یکی ک خودش امریکا پزشکی خونده بود میگفت تو ایران آموزش پزشکی بر پایه تولید علم نیست .فقط بر پایه استفاده از علمه. تو یاد نمیگیری خلاقیت داشته باشی و خودت رو در حدی بدونی ک بتونه خارج از علمی‌ک توی کتابا هست در جهت تولید علم جدید قدم برداری .فقط بهت یاد میدن ک همینی ک کتاب گفته درسته و فقط باید همینکارو کنی وگرنه نمیتونی پزشک خوبی باشی .اونیک علم جدید میاره تو کتابا تو نیستی و آدمای خیلی باهوشتر و بهتر از تو هستن ک در خارج از کشور مشغول هستن .